Page 18 - วารสารกรมบังคับคดี ปีที่ 16 ฉบับที่ 82
P. 18
...ถาเจาหนี้อยูนอกราชอาณาจักร
ก็ใหเจาพนักงานพิทักษทรัพยใชดุลพินิจ
ขยายกำหนดเวลาใหอีกไดไมเกินสองเดือน...
เจาหนี้อยูนอกราชอาณาจักรตามบทบัญญัติแหง ตัวแทนของผูรองดำเนินการยื่นคำขอรับชำระหนี้นั้น
กฎหมายดังกลาว เจาพนักงานพิทักษทรัพยจึงไมมี ก็ไดอาศัยใบมอบอำนาจของผูรองซึ่งมีอยูแตเดิม
อำนาจขยายกำหนดเวลาขอรับชำระหนี้ใหเจาหนี้ได ตัวแทนผูรองก็สามารถรับรูกำหนดเวลายื่นคำขอรับ
นอกจากนี้เจาหนี้ที่อยูนอกราชอาณาจักรจะตองเปน ชำระหนี้ไดเทากับเจาหนี้รายอื่น ๆ ที่อยูในราชอาณาจักร
เจาหนี้สัญชาติตางประเทศดวยหรือไม ศาลฎีกา หากจะขยายกำหนดเวลาใหผูรองและรับคำขอรับ
วินิจฉัยไวในคำพิพากษาฎีกาที่ 2229/2521 วินิจฉัยวา ชำระหนี้ของผูรอง ยอมไมเปนธรรมแกเจาหนี้รายอื่น ๆ
สัญชาติของเจาหนี้หรือสถานที่ที่หนี้เกิดขึ้นไมเปน นอกจากนี้แลวการขอขยายระยะเวลา
ขอสำคัญ ของเจาหนี้ที่อยูนอกราชอาณาจักร แมเจาหนี้จะยื่น
ปญหาที่ตองพิจารณาตอไปมีวา การที่ เกินกำหนดเวลาสองเดือนนับแตวันโฆษณาคำสั่ง
เจาพนักงานพิทักษทรัพยจะอนุญาตใหขยายกำหนด พิทักษทรัพยเด็ดขาดแลว ก็ยังอยูในอำนาจของ
เวลาดังกลาวเปนบทบังคับใหเจาพนักงานพิทักษทรัพย เจาพนักงานพิทักษทรัพยที่จะพิจารณาขยายกำหนด
ตองขยายกำหนดเวลาใหเสมอไปหรือไม เวลาใหได ไมจำตองยื่นคำรองขอขยายกำหนดเวลา
กรณีดังกลาวศาลฎีกาเคยวินิจฉัยไวใน กอนสองเดือนเพราะไมอยูในบังคับของประมวล
คำพิพากษาฎีกาที่ 2537/2534 โดยวินิจฉัยวา ถาเจาหนี้ กฎหมายวิธีพิจารณาความแพง มาตรา 23 (คำสั่ง-
อยูนอกราชอาณาจักร ก็ใหเจาพนักงานพิทักษทรัพย ศาลฎีกาที่ 127/2525)
ใชดุลพินิจขยายกำหนดเวลาใหอีกไดไมเกินสองเดือน กรณีที่พระราชบัญญัติลมละลาย พ.ศ. 2483
มิใชเปนบทบังคับตองขยายกำหนดเวลาใหเสมอไป มาตรา 91 วรรคหนึ่ง ตอนทาย ใหอำนาจเจาพนักงาน
จะขยายใหหรือไม ตองคำนึงถึงความเปนธรรมและ พิทักษทรัพยขยายกำหนดเวลายื่นคำขอรับชำระหนี้
เหตุผลอันสมควร ดังนั้นแมผูรองจะเปนเจาหนี้อยู ใหอีกไดไมเกินสองเดือนตามที่กลาวมาแลวนั้น กฎหมาย
นอกราชอาณาจักรแตก็มีตัวแทนประกอบธุรกิจอยูใน ใชคำวา “เจาหนี้อยูนอกราชอาณาจักร” ซึ่งแตกตาง
ราชอาณาจักร หนี้ที่ขอรับชำระหนี้ที่ลูกหนี้กอขึ้นกับ จากเจาหนี้ตามพระราชบัญญัติลมละลาย พ.ศ. 2483
สำนักงานตัวแทนของผูรองในราชอาณาจักร การที่ มาตรา 178 ที่ใชคำวา “เจาหนี้ตางประเทศซึ่งมี
18 วารสารกรมบังคับคดี