Page 41 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจและการชำระหนี้ด้วยทรัพย์ - กรมบังคับคดี
P. 41
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
40 การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
หรือกำาหนดให้ผู้จำานำาสามารถใช้ประโยชน์จากทรัพย์จำานำาได้
กรณีเช่นนี้ถือว่าการจำานำาสิ้นสุดลงเพราะผู้รับจำานำายอมให้
ทรัพย์จำานำากลับคืนสู่การครอบครองของผู้จำานำา (อธิบาย
เพิ่มเติมในเรื่อง “การสิ้นสุดของสัญญาจำานำา”)
นอกจากนี้ห้ามไม่ให้คู่สัญญาตกลงบังคับจำานำา
ด้วยวิธีการอื่น “ก่อนหนี้ถึงกำาหนดต้องชำาระ” เพราะในขณะที่
หนี้ยังไม่ถึงกำาหนดลูกหนี้ย่อมอยู่ในฐานะเสียเปรียบ เช่น
ตกลงให้เมื่อลูกหนี้ผิดนัดให้เจ้าหนี้ยึดทรัพย์จำานำาเป็นเจ้าของ
ได้ทันทีเพราะทรัพย์จำานำาอาจมีราคามากกว่าหนี้ประธาน
หากยอมให้เจ้าหนี้ยึดทรัพย์ได้เลย ผู้จำานำาก็จะไม่ได้รับส่วนต่างคืน
นั่นเอง ข้อตกลงดังกล่าวไม่สามารถบังคับใช้ได้ ดังนั้น ผู้รับจำานำา
ยังต้องดำาเนินการตามขั้นตอนบังคับจำานำาตามที่กฎหมายกำาหนด
ทั้งนี้ หากได้ตกลงกันภายหลังหนี้ถึงกำาหนดชำาระ
ข้อตกลงนี้สามารถใช้บังคับได้ตามที่ตกลง ดังนั้น หากตกลงกัน
ตามตัวอย่างข้างต้นก็สามารถทำาได้โดยเจ้าหนี้เอาทรัพย์จำานำา
ตีใช้หนี้ประธาน โดยไม่ดำาเนินการตามวิธีบังคับจำานำาที่กฎหมาย
กำาหนดเพื่อลดความยุ่งยากและค่าใช้จ่ายได้
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ-การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
