Page 43 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจและการชำระหนี้ด้วยทรัพย์ - กรมบังคับคดี
P. 43
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
42 การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
ความรับผิดของผู้จํำานํำา
ความรับผิดของผู้จำานำาเกิดขึ้นเมื่อหนี้ประธานถึงกำาหนด
ชำาระและลูกหนี้ไม่ชำาระหนี้ดังกล่าว ทั้งนี้ การบังคับจำานำา
ทรัพย์จำานำาเพื่อเป็นประกันการชำาระหนี้ที่ต้องชดใช้ให้แก่ผู้รับจำานำา
มีมากกว่าการจำานองเพราะผู้รับจำานำามีหน้าที่ต้องเก็บรักษาและ
ดูแลทรัพย์จำานำาไว้ ซึ่งอาจมีค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมเพื่อรักษาทรัพย์จำานำา
และค่าเสียหายที่เกิดจากทรัพย์จำานำา ดังนั้น ทรัพย์จำานำา
จึงเป็นการประกันหนี้ ดังต่อไปนี้
(1) เงินต้น
(2) ดอกเบี้ยของเงินต้น หรือค่าสินไหมทดแทน
การไม่ชำาระหนี้
(3) ค่าฤชาธรรมเนียมในการบังคับจำานำา
(4) ค่าใช้จ่ายเพื่อรักษาทรัพย์สินจำานำาและค่าสินไหม
ทดแทนเพื่อความเสียหายอันเกิดจากความชำารุดบกพร่องของ
ทรัพย์จำานำาซึ่งไม่เห็นประจักษ์
ทั้งนี้ กรณีที่ “ผู้จำานำาไม่ใช่ลูกหนี้” ผู้จำานำาไม่ต้องรับผิด
ในหนี้ตามสัญญาประธานที่เกินกว่าราคาทรัพย์จำานำา
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ-การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
