Page 36 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจและการชำระหนี้ด้วยทรัพย์ - กรมบังคับคดี
P. 36
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์ 35
ผู้จำานำาต้องเป็น “เจ้าของ” ทรัพย์จำานำาเท่านั้น เนื่องจาก
การจำานำาเป็นการเอาทรัพย์ไปเป็นหลักประกันการชำาระหนี้ให้กับ
เจ้าหนี้ เมื่อเจ้าหนี้บังคับจำานำา ทรัพย์จำานำาจึงอาจถูกโอนไป
ยังบุคคลอื่น ดังนั้น ผู้จำานำาจึงต้องมีกรรมสิทธิ์ในทรัพย์จำานำา
ในขณะทำาสัญญาจำานำา
ผู้จํำ�นํำ�ต้องเป็น
“เจ้�ของ” ทรัพย์จํำ�นํำ�
ทั้งนี้ กฎหมายกำาหนดให้ผู้รับจำานำามีสิทธิได้รับชำาระหนี้
จากทรัพย์จำานำาก่อนเจ้าหนี้สามัญอื่น หรือที่เรียกว่า “เจ้าหนี้
บุริมสิทธิเหนือทรัพย์จำานำา” เช่น นายกุ๊กไก่ จำานำาทองคำาไว้แก่
เจ้าหนี้ ต่อมาเมื่อเจ้าหนี้บังคับจำานำาเจ้าหนี้ก็จะได้รับชำาระหนี้จาก
การบังคับจำานำาทองคำานั้นได้ก่อน เจ้าหนี้อื่นจะขอเฉลี่ยเงิน
เพื่อชำาระหนี้ให้แก่ตนพร้อมกับธนาคารผู้รับจำานำาด้วยไม่ได้
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ-การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
