Page 20 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจและการชำระหนี้ด้วยทรัพย์ - กรมบังคับคดี
P. 20
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์ 19
ความรับผิดของผู้จํำานอง
ความรับผิดของผู้จำานองเกิดขึ้นเมื่อหนี้ประธานถึงกำาหนด
ชำาระและลูกหนี้ไม่ชำาระหนี้ ทั้งนี้ ทรัพย์จำานองเป็นประกัน
เพื่อการชำาระหนี้ ดังต่อไปนี้
(1) เงินต้น
(2) ดอกเบี้ยของเงินต้น หรือค่าสินไหมทดแทนการไม่ชำาระหนี้
(3) ค่าฤชาธรรมเนียมในการบังคับจำานอง
กรณีที่ “ผู้จำานองไม่ใช่ลูกหนี้” ผู้จำานองไม่ต้องรับผิด
ในหนี้ตามสัญญาประธานที่เกินกว่าราคาทรัพย์จำานอง เพราะ
ผู้จำานองกรณีนี้เป็นเพียงบุคคลภายนอกที่ยอมรับประกัน
การชำาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ประธาน และเมื่อการเข้าทำาสัญญาจำานอง
มักอยู่ในฐานะที่เสียเปรียบ กฎหมายจึงคุ้มครองให้ไม่ต้องรับผิด
ในหนี้ส่วนที่เหลือ และห้ามคู่สัญญาตกลงกันเพื่อเพิ่มภาระ
ความรับผิดของผู้จำานอง ไม่เช่นนั้นข้อตกลงดังกล่าวเป็น
“โมฆะ”
หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ-การประกันการชํำาระหนี้ด้วยทรัพย์
