Page 26 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจการประกันการชำระหนี้ด้วยบุคคล - กรมบังคับคดี
P. 26
คู่มือ หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชำาระหนี้ด้วยบุคคล
2) ก�รชำ�ระหนี้ให้แก่ผู้คำ้�ประกัน
เมื่อผู้คำ้าประกันได้ชำาระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ไปไม่ว่าทั้งหมดหรือ
บางส่วน ลูกหนี้ในฐานะผู้ได้รับประโยชน์จากสัญญาคำ้าประกันจึงต้อง
ชำาระหนี้นั้นให้แก่ “ผู้คำ้าประกัน” หรือที่เรียกว่า ผู้คำ้าประกันมี “สิทธิไล่เบี้ย”
ลูกหนี้ ดังนี้
(1) จำานวนเงินที่ผู้คำ้าประกันได้ชำาระให้แก่เจ้าหนี้ไปทั้งหมด
(2) ดอกเบี้ยของจำานวนเงินตาม (1)
(3) ค่าเสียหายที่เกิดกับผู้คำ้าประกันที่ต้องรับผิดเพื่อการชำาระหนี้
ให้แก่ลูกหนี้
เช่น นายกุ๊กไก่คำ้าประกันสัญญากู้ยืมเงินจำานวน 1 ล้านบาท
เมื่อถึงกำาหนดชำาระหนี้ลูกหนี้ผิดนัดและมีดอกเบี้ยผิดนัดอีก 40,000 บาท
นายกุ๊กไก่ต้องไปกู้ยืมเงินเพื่อชดใช้หนี้ให้แก่เจ้าหนี้ทั้งหมดเสียดอกเบี้ย
ไปอีก 10,000 บาท เช่นนี้ นายกุ๊กไก่มีสิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชดใช้เงินทั้งหมด
1,050,000 บาท และดอกเบี้ยผิดนัดจนกว่าลูกหนี้จะชำาระให้แก่ผู้คำ้าประกัน
จนหมด
นอกจากนี้ ในกรณีที่เจ้าหนี้มีสิทธิเหนือทรัพย์สินของลูกหนี้บางอย่าง
เช่น สิทธิจำานำา สิทธิจำานอง ซึ่งเป็นหลักประกันที่เป็นของลูกหนี้เอง และ
ลูกหนี้ได้ให้ไว้แก่เจ้าหนี้ตามสัญญาประธาน หากผู้คำ้าประกันได้ชำาระหนี้
ให้แก่เจ้าหนี้ไปแล้วย่อมเข้ารับเอาสิทธิจำานำา หรือ สิทธิจำานองของ
เจ้าหนี้นั้นเพื่อประโยชน์แก่การชำาระหนี้ให้แก่ผู้คำ้าประกันเอง ที่เรียกว่า
“สิทธิรับช่วงสิทธิ”
25
คู่มือ หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชำาระหนี้ด้วยบุคคล