Page 26 - หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ การประกันการชำระหนี้ด้วยบุคคล - กรมบังคับคดี
P. 26
คู่มือ หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชำาระหนี้ด้วยบุคคล
2) กำรช�ำระหนี้ให้แก่ผู้ค�้ำประกัน
เมื่อผู้ค�้าประกันได้ช�าระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ไปไม่ว่าทั้งหมดหรือ
บางส่วน ลูกหนี้ในฐานะผู้ได้รับประโยชน์จากสัญญาค�้าประกันจึงต้อง
ช�าระหนี้นั้นให้แก่ “ผู้ค�้าประกัน” หรือที่เรียกว่า ผู้ค�้าประกันมี “สิทธิไล่เบี้ย”
ลูกหนี้ ดังนี้
(1) จ�านวนเงินที่ผู้ค�้าประกันได้ช�าระให้แก่เจ้าหนี้ไปทั้งหมด
(2) ดอกเบี้ยของจ�านวนเงินตาม (1)
(3) ค่าเสียหายที่เกิดกับผู้ค�้าประกันที่ต้องรับผิดเพื่อการช�าระหนี้
ให้แก่ลูกหนี้
เช่น นายกุ๊กไก่ค�้าประกันสัญญากู้ยืมเงินจ�านวน 1 ล้านบาท เมื่อ
ถึง ก�าหนดช�าระหนี้ลูกหนี้ผิดนัดและมีดอกเบี้ยผิดนัดอีก 40,000 บาท
นายกุ๊กไก่ต้องไปกู้ยืมเงินเพื่อชดใช้หนี้ให้แก่เจ้าหนี้ทั้งหมดเสียดอกเบี้ย
ไปอีก 10,000 บาท เช่นนี้ นายกุ๊กไก่มีสิทธิเรียกให้ลูกหนี้ชดใช้เงินทั้งหมด
1,050,000 บาท และดอกเบี้ยผิดนัดจนกว่าลูกหนี้จะช�าระให้แก่ผู้ค�้าประกัน
จนหมด
นอกจากนี้ ในกรณีที่เจ้าหนี้มีสิทธิเหนือทรัพย์สินของลูกหนี้บางอย่าง
เช่น สิทธิจ�าน�า สิทธิจ�านอง ซึ่งเป็นหลักประกันที่เป็นของลูกหนี้เอง และ
ลูกหนี้ได้ให้ไว้แก่เจ้าหนี้ตามสัญญาประธาน หากผู้ค�้าประกันได้ช�าระหนี้
ให้แก่เจ้าหนี้ไปแล้วย่อมเข้ารับเอาสิทธิจ�าน�า หรือ สิทธิจ�านองของ
เจ้าหนี้นั้นเพื่อประโยชน์แก่การช�าระหนี้ให้แก่ผู้ค�้าประกันเอง ที่เรียกว่า
“สิทธิรับช่วงสิทธิ”
25
คู่มือ หลักประกันเพื่อการประกอบธุรกิจ
การประกันการชำาระหนี้ด้วยบุคคล
